Κάνε ότι κάνω.....μην με αναγκάσεις να κάνω εγώ ότι κάνεις...Ίσως να μην σ αρέσει καθόλου...!!Γιατί?Γιατί έχουμε ως ανθρώπινο είδος σαν αρχή μας να μην το τηρούμε ποτέ αυτό άραγε?Γιατί κάνουμε συνεχώς πράγματα τα οποία δεν θέλουμε να μας επιστρέψει ο άλλος?Γιατί εξοργιζόμαστε με συμπεριφορές τις οποίες σε χρόνο μηδέν σπεύδουμε να επαναλάβουμε?Σίγουρα πρέπει να υπάρχει απόσταση για να πλησιάσουμε κάποιον αλλά καμιά φορά μου φαίνεται η απόσταση αυτή μεγαλώνει ανησυχητικά....Σε σημείο που δεν χρειάζεσαι ένα απλό αμαξάκι για να φτάσεις στον προορισμό σου...Χρειάζεσαι αεροπλάνο...Πολλές φορές η επικοινωνία μας με τους ανθρώπους χάνει απο κάπου σαν να μιλάμε στο τηλέφωνο και να κόβεται το σήμα ακαριαία...Έτσι σταματάμε και να καταλαβαινόμαστε συχνά...Σχεδόν ποτέ δεν ξεστομίζουμε αυτό που νιώθουμε, σχεδόν ποτέ δεν δείχνουμε στον άλλον αυτό που θέλουμε,σχεδόν ποτέ δεν θέλουμε να τσαλακώνουμε την αψεγάδιαστη εικόνα μας μπροστά στον άλλον...Το μόνο που μας απασχολεί είναι να επιβεβαιώνουμε ακατάπαυστα ποιός έχει το ρημαδιασμένο το πάνω χέρι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου