Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011

Κρίσηη...με πιάνει κρίση.....

Θέλω να μου βρείτε έστω έναν άνθρωπο που δεν έχει ανασφάλειες και να τον φέρετε μπροστά μου..Θα ήθελα πολύ να τον γνωρίσω πραγματικά....!Γιατί όλοι (ανεξαρτήτως οικονομικής κατάστασης,εξωτερικής εμφάνισης,κοινωνικής θέσης..μπλα μπλα μπλαα...)έχουμε τόσα μα τόσα απωθημένα..??Με αυτά γεννιόμαστε άραγε..ή μας τα φορτώνουν ένα μάτσο προβληματικές περιπτώσεις που σκοντάφτουν στα βραχάκια μας..?Δεν ξέρω για σας,πάντως όσον αφορά εμένα έχω σίγουρα αρκετά και πολλά σε έσχατο βαθμό,τα οποία μπορεί να προυπήρχαν, σίγουρα όμως διογκώθηκαν όταν εμφανίστηκαν άνθρωποι στη ζωή μου που ακούμπησαν πάνω σ αυτά και όοοολα τα δικά τους!!!Μα καλά...δεν μπορούσαν  να τα πάνε πουθενά αλλού??Ή μήπως ήξεραν που τα παρατάνε επειδή απλώς είδαν πως υπάρχει άπλετος χώρος για αυτά....??Μάλλον κάτι τέτοιο μυρίζομαι.....Πφφφ...:/Το σημαντικότερο είναι το πως κανείς επιλέγει να εξωτερικεύσει αυτές τις ανασφάλειες...Και εδώ έρχονται και εισβάλλουν δυναμικά στη ζωή μας τα προσωπεία που λέγαμε...Άλλοι τα κρύβουν και άλλοι τα βγάζουν όλα στη φόρα και ξεγυμνώνονται...Σίγουρα πάντως δείχνοντας στον άλλον τις αδυναμίες μας και περιμένοντας να τις σεβαστεί δεν νομίζω πως βαδίζουμε σε καλό δρόμο..Είναι σαν να χαρίζουμε το πληκτρολόγιο μας προκειμένου να μας ρυθμίσουν...Και αντ'αυτού μας......μπριζώνουν!!!

2 σχόλια:

  1. Και καλά να σε πιάνει κρίση από τις ανασφάλειες σου. Τι γίνεται όμως όταν θες πάντα να έχεις "κρίση" για τις ανασφάλεις των άλλων???
    Όμορφο βράδυ να έχεις και να θυμάσαι ότι δεν αξίζουν όλοι το "ξεγύμνωμα" μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σοφότατον..τα λόγια μου είναι περιττά....Καλό βράδυ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή