Πόσες φορές έχει περάσει απο το υποτυπώδες μυαλουδάκι μου αυτή η σκέψη...Μακάρι λέω να ζούσα σε άλλα μέρη...Σε προγενέστερες εποχές...παλιά..πολύ παλιά..Και σε άλλη χώρα να ζούσα δεν θα ήμουν δυσαρεστημένη...!Να συνανατρεφόμουν με ανθρώπους που έχουν άλλα μυαλά και εντελώς διαφορετική νοοτροπία και λογική απο εκείνη των Ελλήνων...Γιατί να μην με πάρει και μένα ο Woody Allen στο Παρίσι όταν σημαίνει μεσάνυχτα....??(By the way...εξαιρετική ταινία..σας την συστήνω ανεπιφύλακτα!!)Καταφέρνει ακριβώς αυτό...να σε βάλει μέσα στην οθόνη και να σε ταξιδέψει σε πιο αθώες εποχές..όπου είχαν γεννηθεί όλοι οι καλλιτέχνες,οι ζωγράφοι,οι ποιητές...!!Αν μπορούσα να κάνω μια ευχή θα ήθελα να είμαι μέρος της εποχής των 60s και να πηγαίνω προς τα πίσω...Όχι μπροστά..άλλωστε το μέλλον μας διαφαίνεται δυσοίωνο...Η εποχή του ρομαντισμού που λένε,με τραβάει ιδιαιτέρως..Δεν είναι πως εκείνους τους καιρούς οι άνθρωποι δεν είχαν γνωρίσει πονηριά και μεγάλες δόσεις βλακείας όμως τουλάχιστον γεννήθηκαν άνθρωποι που άξιζαν και μάθαιναν να εκτιμούν αλλιώς τη ζωή..Πραγματικά πάντως έχω καταλήξει πως πιστεύω στη ζωή μετά...Και είμαι πεπεισμένη πως αυτό το μετά είναι πολύ καλύτερο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου