Γίνε και ΕΣΥ ένας απ'αυτούς...Μπορείς!

ΚΑΙ o Πύρρος Δήμας? ΚΑΙ η Βάνα Μπάρμπα? ΚΑΙ ο Κώστας Μπίγαλης? Όλοι μπορούν! Αφού μπορούν εκείνοι, τότε μπορείς και εσύ! Αυτό είναι το..''resume'' που λεν και οι  Γάλλοι! Αυτό κάνει τους ανθρώπους άπληστους, αχάριστους, κακούς, δαιμόνιους, υποχθόνιους (και άλλα πολλά)... Το γεγονός του ότι ''μπορούν'' Διότι εαν ήθελε καμιά ιδιαίτερη προσπάθεια...σιγά μην έμπαιναν στον κόπο! Θα κάθονταν στα αυγά τους! Πολλοί τους χαρακτήρισαν ''προδότες''. Άλλοι ενδεχομένως να συμφωνούν με τις κινήσεις τους. Οι ίδιοι πάλι δεν νομίζω πως δίνουν δεκάρα τσακιστή για τα σχόλια του καθενός. Στη ζωή βέβαια, καλό είναι κανείς να πορεύεται χωρίς να δίνει ιδιαίτερη βάση στις απόψεις των άλλων και να πράττει αυτό που ο ίδιος θεωρεί ορθό. Σπάω το κεφάλι μου να καταλάβω μα ανεπιτυχώς... Μπαίνω λοιπόν, στη διαδικασία να σκεφτώ αν όντως όλοι ζούμε στην ίδια χώρα. Εαν το κάθε κανάλι και γενικότερα μέσο μαζικής επικοινωνίας μεταδίδει σε κάθε σπίτι τις ίδιες ειδήσεις. Για παράδειγμα εαν εγώ στο σπίτι μου βλέπω mega και ο Πύρρος Δήμας την ίδια ακριβώς στιγμή βλέπει mega (ξέρω...ξέρω...πέτυχα διάνα το κανάλι θα μου πείτε!) παίρνουμε τις ίδιες πληροφορίες σαν τηλεθεατές? 'Η μήπως το δικό μου mega λέει άλλα και το δικό του mega άλλα? Έχω μπερδευτεί τελείως! Ξέρω πολύ καλά το νόμο της ανθρώπινης φύσης, μπορεί κάλλιστα δύο άνθρωποι να τρώνε το ίδιο φαγητό και ο ένας να ξετρελαθεί ενώ ο άλλος να μην ξαναπατήσει το πόδι του στο συγκεκριμένο εστιατόριο. Μπορεί δύο άνθρωποι να κάθονται δίπλα δίπλα και να κοιτούν έξω από το παράθυρο και όσο και να φυσάει, ο ένας να παρατηρεί την μανία των δέντρων, ενώ ο ο άλλος να παρατηρεί πως ο γείτονας του μόλις ξύπνησε και ανοίγει τα πατζούρια. Δεν υπάρχει σωστό και λάθος σε τέτοιες περιπτώσεις. Αυτό που συμβαίνει είναι πως ο καθένας εστιάζει αλλού την προσοχή του. Έχει να κάνει και με τον χαρακτήρα των ανθρώπων. Όμως επιμένω πως υπάρχουν ζητήματα που μας αφορούν όλους το ίδιο και εαν η χώρα αυτή πάει κατά διαόλου αυτό οφείλεται στο ότι μπορεί πράγματι να κοιτάς έξω από το παράθυρο και την ίδια στιγμή να διαδραματίζονται ένα σωρό διαφορετικές εικόνες, μα παριστάνουμε πως δεν βλέπουμε το κυρίως θέμα, το αυτονόητο. Την ίδια στιγμή που η Κατερίνα Μουτσάτσου εκφράζει το θυμό της και τον φιλοπατρισμό της (λέξη που η ίδια χρησιμοποίησε), κάποια δημόσια πρόσωπα αποφασίζουν να ταχθούν με το μέρος εκείνων που κάθε άλλο παρά φίλοι της πατρίδας είναι...Άντε και καλά μυαλά...