Η ιστορία μας έχει αποδείξει πως έτσι είναι τα πράγματα! Οι τέχνες μπορεί να είναι ο τομέας που μας αφορά όλους, καθώς δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος ο οποίος δεν έχει διασκεδάσει ποτέ, είτε παρακολουθώντας μια θεατρική παράσταση, είτε σπάζοντας πιάτα στα μπουζούκια (διότι είμεθα και Έλληνες και λέμε και ''ΌΠΑ!'' κυρία Μουτσάτσου!), είτε πηγαίνοντας σε μια μουσική σκηνή (για τους λάτρεις των πιάτων!). Σε κάποια κατηγορία ανήκουμε όλοι, οι πιο γλεντζέδες δε, ανήκουν ταυτόχρονα σε όλες! Για κάποιον λόγο όμως, η διασκέδαση αποτελεί κίνδυνο εάν συμμετέχεις ενεργά σε αυτήν και όχι ως απλός θεατής ή ακροατής. Στη δήλωση ενός παιδιού που εκφράζει την επιθυμία του να κάνει επάγγελμα την διασκέδαση (και του ίδιου μα και των άλλων γύρω του) ένας γονιός δεν έχει άλλη επιλογή από το να ανησυχήσει! Είναι γνωστό πως η τέχνη θέλει θυσίες και η ανταμοιβή συνήθως είναι μια σταγόνα στον ωκεανό. Ποιος έχει τέτοια όνειρα? Κανείς.. Όλοι θέλουμε να αμειβόμαστε για όσα κάνουμε. Το καλό είναι πως ο κόσμος μπορεί να κόβει τα πάντα, κάθε άνεση, αλλά δεν θα κόψει έτσι εύκολα την διασκέδαση του. Θα την ελαττώσει φυσικά, αλλά δεν θα κάνει πλήρη αποχή. Δεν είναι τυχαίο που η τέχνη άνθισε τόσο μετά την Κατοχή. Όταν τα πράγματα φτάνουν στο απροχώρητο τότε δεν μένει άλλη επιλογή από το να το ρίξουμε έξω! Όταν ο λαός πιέζεται από τόσες μεριές θα δώσει μια κλωτσιά και θα την βρει την άκρη... Κάτι μου λέει πως το ίδιο θα συμβεί και τώρα... Θα προσπαθήσουμε να βρούμε έστω μια μικρή διέξοδο από το....αδιέξοδο!! Και θα την βρούμε...:)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου