Έτσι τουλάχιστον λένε όλοι... Πως δεν έχει τόση σημασία το που πας, πως ξεκινάς και το που τελικά θα καταλήξεις. Σημασία σου λέει έχει το ταξίδι, όλος ο ενδιάμεσος χρόνος προκειμένου να φτάσεις εκεί που θες... Μάλλον αλήθεια είναι! Μπορεί εκατό άνθρωποι να θέλουν να φτάσουν σε ένα πολύ συγκεκριμένο σημείο, ο τρόπος όμως που θα διαλέξει καθένας έτσι ώστε να το καταφέρει, διαφέρει. Σίγουρα κάποιων τα μέσα συμπίπτουν. Είναι αλήθεια πως συνήθως ο εύκολος δρόμος είναι ο πιο διεφθαρμένος αλλά τουλάχιστον φτάνεις γρήγορα, δεν παρουσιάζονται στροφές καθόλη τη διάρκεια, ούτε δημιουργούνται καραμπόλες! Ο δύσκολος δρόμος πάλι σου βγάζει την πίστη, στη διαδρομή πιάνει και μια βροχή όλη δική σου και άντε μετά να ταξιδέψεις...! Μπορεί να τρακάρεις και στο δρόμο ... Η βασική διαφορά είναι όμως πως στην πρώτη περίπτωση τα άσχημα μαντάτα έρχονται αργότερα και τότε αρχίζουν οι στραβοτιμονιές και οι ανηφόρες, ενώ στην δεύτερη περίπτωση τα δύσκολα έρχονται φάτσα κάρτα μπροστά σου αλλά η μοίρα μάλλον σου επιφυλάσσει τη δικαίωση. 'Οχι πως αυτά τα πράγματα είναι απόλυτα φυσικά. Πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις... Βλέπω ανθρώπους κολλημένους στο μηδέν (άντε οι πιο τυχεροί να έχουν φτάσει το 3,4..!) και απορώ γιατί, ενώ άλλοι χτυπάνε κορυφή και πάλι απορώ γιατί.......!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου