Όταν θέλεις πολύ κάτι....

....? Ποιος ξέρει την απάντηση? Ο βραζιλιάνος συγγραφέας, Paulo Coelho, θεωρεί πως η συνέχεια της φράσης αυτής είναι: ''Το σύμπαν συνωμοτεί να το αποκτήσεις''. Δεν είχε πει μόνο αυτό αλλά η εν λόγω φράση έχει συζητηθεί περισσότερο από κάθε άλλη. Κάποιοι τάσσονται υπέρ του τρόπου σκέψης του Coelho. Κάποιοι άλλοι βρίσκουν την συνέχεια της φράσης απίθανη και λανθασμένη. Λίγο πολύ αυτό εξαρτάται και από τα βιώματα του καθενός και στο πόσο τυχερός έχει σταθεί στη ζωή του, ανεξάρτητα από το πόσο κυνήγησε την τύχη του ή πόσο δούλεψε για να την βρει. Ωραία η αισιοδοξία αυτού του αποφθέγματος αλλά έχει στ'αλήθεια καμία σχέση με την πραγματικότητα? ''Ουδεμία'', θα πρέπει να σκέφτηκε ο Παναγιώτης Ρεγκούκος, ο οποίος φέρει την ιδιότητα του συγγραφέα που ασχολείται με θέματα προσωπικής αυτοβελτίωσης, και του συμβούλου επιχειρήσεων. Με αφορμή μια πρόσφατη δήλωση του Coelho ο οποίος προέτρεψε όποιον διαφωνεί με την κοσμοθεωρία του, να γράψει ένα βιβλίο, ο κ. Ρεγκούκος υλοποίησε την πρόκληση αυτή και έφερε στο φως τα δύο του βιβλία με τίτλο: ''Πέρα από τον Αλχημιστή'' και '' Πέρα από κάθε χειρόγραφο''. Μέσα από τα βιβλία του φαίνεται πως δεν ασπάζεται την βοήθεια του Σύμπαντος εάν δεν βοηθήσει πρώτα ο καθένας τον εαυτό του. Δεν πιστεύει πως κάτι που ποθούμε πολύ μπορούμε να το περιμένουμε εναποθέτοντας τις ελπίδες μας στη... μοίρα! Ο ίδιος δηλώνει χαρακτηριστικά: ''Δεν ασκώ καμία αρνητική κριτική, δεν τον υποτιμώ και δεν τον απορρίπτω. Απλώς καταθέτω τεκμηριωμένα τις δικές μου θέσεις στην αναζήτηση της αλήθειας. Απέναντι στον εγωκεντρισμό και την θεοποίηση του ''προσωπικού στόχου'' του Κοέλιο, προτάσσω το ενδιαφέρον και την συνεργασία με τους άλλους ανθρώπους και τους κοινωνικούς στόχους που έχουμε όλοι υποχρέωση να πετύχουμε. Η βάση για τη λύση των προβλημάτων βασίζεται στο ''εμείς'' και όχι στο ''εγώ'', στη συλλογικότητα και όχι στην ατομικότητα. Απέναντι στην παθητική αναμονή της συνωμοσίας του Σύμπαντος, προτείνω την ενεργητικότητα και τη δημιουργικότητα για την επιτυχία των στόχων μας''.
Η αλήθεια είναι πως φτάσαμε εδώ που φτάσαμε σαν χώρα, διότι όλοι κοιτούσαν το τομάρι τους και το ''εγώ'' τους. Αν ήμασταν πιο ενωμένοι μπρος την επίτευξη των κοινών μας στόχων τότε σίγουρα θα επικρατούσε μια κάποια ευημερία...