Σάββατο 15 Ιουνίου 2013

Είναι υπόθεση όλων μας..

SYNC BLOGSΕδώ καταφέραμε να επισκιάσουμε τους ξεσηκωμούς στην Τουρκία και να γίνουμε πρώτο θέμα σε όλα τα ξένα μέσα, σε όλο τον κόσμο φτάσανε τα χάλια μας. Το ακόμα πιο ειρωνικό είναι πως σύσωμοι οι ξένοι δείχνουν την υποστήριξη τους και δηλώνουν συμπαράσταση για τα τόσο παράλογα -χουντικά/φασιστικά/ναζιστικά- γεγονότα που διεξάγονται στη χώρα μας, την ίδια στιγμή που η ίδια η Ελλάδα αντί να ενώνεται, διχάζεται κ άλλο, με αποτέλεσμα οι μισοί συμπατριώτες μας να είναι απόλυτα ευχαριστημένοι και σύμφωνοι με την εν λόγω ''αποφασίζω και διατάζω'' απόφαση. Επιτρέψτε μου να μην θεωρώ τυχαίο που στο πλευρό της Ν.Δ. στέκεται το κόμμα της Χρυσής Αυγής (προτιμώ να μην το αναλύσω περαιτέρω, ο καθένας ας βγάλει επιτέλους τα συμπεράσματα του). Το κλείσιμο της ΕΡΤ σημαίνει, δυστυχώς, πολύ περισσότερα από όσα νομίζει ο μέσος Έλληνας που κάθεται στον καναπέ του και πανηγυρίζει με στόμφο :''Καλά να πάθουνε τα λαμόγια''. Για να λέμε και του στραβού το δίκιο δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα η σκέψη αυτή. Για λαμόγια πρόκειται στο μεγαλύτερο μέρος τους. Σύμφωνοι λοιπόν, πως είμαστε όλοι κάτι παραπάνω από αγανακτισμένοι με τους διεφθαρμένους δημοσιογράφους που επι σειρά ετών δεν ήταν τίποτα παραπάνω από τα φερέφωνα της εκάστοτε κυβέρνησης. Θα μπορούσαν όμως να ληφθούν εξίσου δραστικά μέτρα δίχως να καταστραφούν οι ζωές των ''αμάχων'' που δεν λάμβαναν ούτε κατά διάνοια μισθούς ύψους Παπαδόπουλου και λοιπών... Όπως διάβασα και κάπου, αν ο Σπύρος Παπαδόπουλος δεν... έπινε τόσο, ίσως να μην είχαμε φτάσει ως εδώ! Ας το ρίξουμε και λίγο στο χιούμορ διότι αν δούμε την κατάσταση της χώρας ως έχει θα αυξηθούν κατακόρυφα οι μαζικές αυτοκτονίες... Νομίζω όλοι θυμόμαστε καλά τι σάλος προκλήθηκε όταν δημοσιοποιήθηκαν οι εξωπραγματικοί μισθοί ορισμένων εργαζομένων στην ΕΡΤ. Τότε ήταν που θέλαμε να μπουκάρουμε όλοι μέσα και να τους την κλείσουμε μόνοι μας... Δεν το κάναμε όμως... Ποτέ δεν το κάνουμε... Αυτοκτονεί ο γείτονας αλλά και πάλι δεν το κάνουμε... Μπαίνουν στο σπίτι του φίλου μας και πάλι δεν το κάνουμε... Περιμένουμε υπομονετικά σχεδόν μηχανικά μέσα στα σπίτια μας όντας βυθισμένοι στην κατάθλιψη πότε θα χτυπήσουν την δική μας πόρτα... Μόνο τότε θα νιώσουμε το μίσος σε όλο του το μεγαλείο και ίσως θα θελήσουμε να ξεσηκωθούμε μα θα είναι πολύ αργά. Το σωστό θα ήταν ''ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΠΟΤΕ ΝΙΚΗΜΕΝΟΙ και όχι... ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΙΚΗΜΕΝΟΙ ΠΟΤΕ ΕΝΩΜΕΝΟΙ''. Με θλίβει πολύ γιατί και εγώ εδώ γεννήθηκα. Δεν μισώ τόσο τον Σαμαρά ούτε τον κάθε Σαμαρά, περισσότερο μισώ την απάθεια μας ως έθνος. Νομίζουμε πως η ΕΡΤ δεν αφορά εμάς, εμείς άλλωστε δεν ανήκαμε στα ''λαμόγια'' τους δημοσιογράφους, εμείς ανήκαμε σε άλλους κλάδους. Αν δεν κάνω λάθος και εμείς χάσαμε τις δουλειές μας πριν λίγο καιρό, ανήμποροι να προσφέρουμε τα προς το ζην στις οικογένειες μας και κανένας δημοσιογράφος δεν διαδήλωσε έξω από το σπίτι μας ή το χώρο εργασίας μας για εμάς. Ήμασταν απλούστατα άλλο ένα θλιβερό παράδειγμα της κατάντιας στην οποία έχει επισέλθει τούτη η χώρα. Ένα παράδειγμα που θα εμπλούτιζε το δελτίο ειδήσεων. Η ΕΡΤ όμως ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Δεν έχουν περισσότερη αξία εκείνοι από εμάς, απλώς αν αυτή ήταν η αφορμή να ξεσηκωθούμε καλύτερα να το κάνουμε. Κάποια στιγμή εξάλλου θα ήταν αναγκαίο να ξεσηκωθούμε. Όχι για εκείνους που τώρα είδαν τη ζωή τους (και τις οθόνες τους) ντυμένες στα μαύρα, αλλά για όλους μας, που το έχουμε δει πολύ νωρίτερα το σκηνικό. Είναι υπόθεση όλων μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου