Ο Πύργος της Σιωπής...

Υπάρχουν έθιμα και έθιμα ανά τον κόσμο. Άλλα θεωρούνται φυσιολογικά ενώ άλλα ανατριχιαστικά. Το καθετί κρίνεται αναλόγως του τρόπου με τον οποίο έχουμε μεγαλώσει και σε τι πλαίσια κρύβεται το ''φυσιολογικό'' για εμάς... Σίγουρα για πολλούς απο μας θεωρείται μακάβριο να γίνεται κανείς δωρητής οργάνων, γεγονός που σίγουρα ηχεί ελαφρώς παράξενα στα αυτιά κάποιων συγγενών. Αν αναλογιστεί όμως κανείς πόσες ανθρώπινες ζωές λαμβάνουν δικαίωμα στη ζωή με τέτοιου είδους πράξεις τότε σίγουρα θα δει το ενδεχόμενο πιο θετικά. Τι γίνεται όμως όταν αντί να βοηθήσουμε ανθρώπους μετά τον θάνατο μας βοηθάμε τα...ζώα? Ακόμα καλύτερα ίσως πει κανείς... Σίγουρα το τελετουργικό της φρίκης που τελείται στο Θιβέτ και στη Μογγολία θα αφήσει ορισμένους απο μας άφωνους... Σύμφωνα με την ιδεολογία των Θιβετιανών η ουράνια ταφή είναι μια προσφορά του ανθρώπου προς την φύση από όπου και ξεκίνησε την ζωή του. Σίγουρα χρωστάμε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας στη φύση μα το να γίνονται τα πτώματα τροφή για όρνεα δεν φαντάζει και ότι πιο κατανυκτικό. Σύμφωνα με την παράδοση και τους πιστούς του Βουδισμού Vajrayana τα άψυχα σώματα των νεκρών τεμαχίζονται και γίνονται τροφή προς τα όρνεα. Το έργο αυτό το αναλαμβάνουν οι λεγόμενοι Iamas οι οποίοι πέραν του τεμαχισμού της σάρκας φροντίζουν να εκμεταλλευτούν και τα ανθρώπινα οστά, σπάζοντας τα με σφυριά και αλέθοντας τα με tsampa(δηλαδή αλεύρι κριθαριού με τσαι και βούτυρο ή γάλα από βουβάλι). Λίγες μέρες πριν την τελετή οι μοναχοί που ονομάζονται Iamas( τους προαναφέραμε) ψάλλουν γύρω από τη σορό. Σύμφωνα με την λογική της ουράνιας ταφής το σώμα δεν έχει λόγο να υφίσταται εφόσον η ψυχή έχει φύγει από αυτό, συνεπώς η πράξη του να τραφούν τα σαρκοφάγα πουλιά με την ανθρώπινη σάρκα γλιτώνει την ζωή μικρότερων πτηνών τα οποία κάτω υπό άλλες συνθήκες θα είχαν γίνει τροφή των σαρκοφάγων. Με αυτό τον τρόπο θεωρείται πως ο άνθρωπος ξεπληρώνει το χρέος του στη φύση και είναι ένα σημάδι σεβασμού προς αυτή. Εδώ στην Ελλάδα έχουμε βέβαια ένα άλλο είδος σαρκοφάγων όρνεων τα οποία δεν σε αφήνουν να πεις αξιοπρεπώς το τελευταίο αντίο στον άνθρωπο σου εαν δεν έχεις ένα γερό.... κομπόδεμα να τον κηδέψεις... Ίσως αν το δούμε από αυτή την οπτική η αντιμετώπιση των νεκρών στο Θιβέτ δεν μοιάζει και τόσο απάνθρωπη...