Δεν ξέρω αν ορισμένα περιστατικά συμβαίνουν μόνο στις ταινίες και παρακολουθώντας τα κάνουμε τον γνωστό και αγαπημένο ήχο ''Τς Τς Τς!!!!...'' με την γλωσσίτσα μας! Κάνουμε τους έκπληκτους όμως ξέρουμε καλά για τι είμαστε ικανοί...Ή μήπως όχι...?Πάντα πίστευα πως τα όρια μας δεν τα ξέρουμε μέχρι να χρειαστεί να τα δοκιμάσουμε! Έχω και μια άλλη απορία..Η ταχύτητα με την οποία ανεβαίνει το αίμα διαφέρει ανάλογα με το κεφάλι το οποίο στοχεύει..?Δηλαδή σε ορισμένους απο μας πάει τρέχοντας ενώ σε άλλους πάει σαν γιαγιούλα με Π?Αχ...πόσο τυχεροί είναι αυτοί οι άνθρωποι!Καμιά φορά όταν δέχεσαι πυρά απο παντού δεν ξέρεις με τι να πρωτοκάνεις υπομονή και τότε να δεις πως τρέχει το αίμα...Σαν την Πατουλίδου σου λέω...Πάντως αν ήξεραν αυτοί που μας συναναστρέφονται έστω και λίγα απο τα μυστικά μας, αυτά για τα οποία εμπιστευόμαστε μόνο στην καλύτερη μας φίλη, ή ούτε σ αυτήν, θα κατατρόμαζαν...Τότε είναι που εκείνοι θα έτρεχαν σαν την Πατουλίδου να σωθούν! Οι άνθρωποι γύρω μας ξέρουν μονάχα αυτό που τους δείχνουμε και αυτό που θέλουν να δουν, η απόλυτη αλήθεια σπάνια βλέπει το φως της ημέρας...Είναι νυχτερινός τύπος ρε παιδί μου....Και έτσι να παραμείνει..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου