Και αν σου κάτσει...?

Η γνωστή σε όλους μας έκφραση που ακουγόταν στη διαφήμιση του ΛΟΤΤΟ! Όλοι παίρνοντας το μαγικό εκείνο χαρτάκι στα χέρια μας συμπληρώνουμε τους αριθμούς συνοδευόμενους από εσωτερικές προσευχές πάντα για την νίκη μας! Αλλά ας το δούμε ξεκάθαρα...πόσες φορές είναι αυτή η ανώτερη δύναμη που ακούει στο όνομα τύχη, με το μέρος μας? Μάλλον ελάχιστες... Αλλά ως γνωστόν η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία! Πολλοί από μας που έχουμε μεγαλώσει με περισσότερες δυσκολίες παρά ανέσεις, έχουμε σκεφτεί άπειρες φορές πως θα ήταν εαν είχαμε γεννηθεί πλούσιοι. Εαν είχαμε μονίμως ότι θέλαμε, χωρίς στερήσεις, αν είχαμε λεφτά για σπατάλη και για να ικανοποιούμε κάθε καπρίτσιο μας... Εαν το δεδομένο για εμάς ήταν να τα βρίσκουμε όλα έτοιμα στρωμένα... Πιθανότατα εαν άνθρωποι που λόγω του τρόπου που μεγάλωσαν έμαθαν να εκτιμούν και το παραμικρό και να νιώθουν ευγνωμοσύνη που το έχουν, δεν νομίζω πως εαν γεννιόντουσαν κάτω υπό τόσο διαφορετικές συνθήκες θα παρέμεναν οι ίδιοι. Δυστυχώς έτσι πάει. Πολλοί πιστεύουν πως ακριβώς επειδή έμαθαν να ξεχωρίζουν τα απαραίτητα από τα υπόλοιπα, εαν έπεφταν λίγα παραπάνω χρήματα στα χέρια τους θα τα διαχειρίζονταν όπως ακριβώς πρέπει, όπως είναι το σωστό. Συνήθως όμως οι βαθύπλουτοι δεν έχουν ως πρώτη προτεραιότητα τους ούτε να βοηθήσουν τους άλλους ούτε να αφιερωθούν στις φιλανθρωπίες. Είναι στην ανθρώπινη φύση η απληστία και η αχαριστία. Τρανό παράδειγμα ο Michael Carroll ο οποίος το 2002 είδε το όνειρο του να γίνεται πραγματικότητα κερδίζοντας το ΛΟΤΤΟ! Από τα 11,6 εκατομμύρια τα 4 τα έδωσε σε συγγενείς κάτι το οποίο (ας το παραδεχτούμε), δεν θα έκαναν και πολλοί. Συνεπώς ας του δώσουμε συγχαρητήρια. Η ιστορία όμως δεν συνεχίζεται με τον ίδιο τρόπο για τον Carroll... Λίγους μήνες πριν ο ίδιος υπερτυχερός κατέληξε να ζει σε μια ψάθα στο δάσος, μη έχοντας που αλλού να πάει. (Εδώ αξίζει να ΞΑΝΑτονιστεί πως ένα μεγάλο μέρος του ποσού το χάρισε σε συγγενείς. Προφανώς οι άνθρωποι αυτοί δεν είχαν ένα στρώμα να τον κοιμήσουν...). Όπως κάνει ΜΠΑΜ από την κατάληξη της ιστορίας για άλλη μια φορά νίκησε η απληστία του ανθρώπου. Το μέρος που κράτησε για τον εαυτό του ο νικητής το ξόδεψε σε πληρωμένο έρωτα, τζόγο, γρήγορα αυτοκίνητα και φυσικά ναρκωτικά. Συνελλήφθη 2 φορές εφόσον είχε τέτοιου είδους μπλεξίματα. Κατέληξε να τα χάσει όλα και να μην έχει που να πάει. Ο 30χρονος σήμερα Michael δήλωσε πως έζησε για δέκα χρόνια όπως ένας ροκ σταρ και έκανε ότι κρεπάλες μπόρεσε να φανταστεί. Τώρα πλέον μη έχοντας την ίδια οικονομική άνεση δηλώνει παραδόξως πιο ευτυχισμένος από ποτέ καθώς έχει βρει τον εαυτό του, δουλεύοντας σε ένα εργοστάσιο με μπισκότα και το εισόδημα του (204 λίρες την εβδομάδα) του φτάνει να καλύψει όλες του τις ανάγκες. Όντας πλέον στη Σκωτία ο εν λόγω -φιλοσοφημένος πλέον- άντρας δηλώνει πως:'' Είμαι πιο ευτυχισμένος γιατί έχω επιστρέψει στην πραγματικότητα. Στην αρχή κάποιοι με αναγνώρισαν και με ρώτησαν για τα λεφτά που κέρδισα. Τους έλεγα πως ήμουν ένας 19χρονος μ@@....ς που τρελάθηκε. Αλλά πλέον είμαι τριάντα και είναι ώρα να μεγαλώσω. Μου αρέσει η δουλειά μου και δεν μπορούσα να μείνω με τα επιδόματα. Το μόνο πράγμα που κέρδισα πρόσφατα είναι η ζωή μου πίσω. Αν κέρδιζα ξανά δέκα εκατομμύρια θα βοηθούσα τα παιδιά που είναι εξαρτημένα από τα ναρκωτικά, μετά θα μετανάστευα στην Αυστραλία, θα επένδυα στην αγορά ακινήτων και θα καθόμουν και θα περίμενα το χρήμα να έρθει. Μην με παρεξηγείτε αλλά θα έκανα και μερικά πάρτυ'', προσθέτει χιουμοριστικά! Εντάξει σίγουρα η πρώτη γεύση που μας αφήνει η ιστορία είναι πικρή και σκεφτόμαστε πως τα λεφτά πέφτουν σε λάθος χέρια, αλλά καλύτερα να μην κρίνουμε τόσο εύκολα. Όλα στη ζωή είναι μαθήματα και δεν μας προετοιμάζει κανείς να τα αντιμετωπίσουμε. Τουλάχιστον ο συγκεκριμένος πήρε το μάθημα του. Ας μην ξεχνάμε πόσοι θα έλεγαν:''Αν γύρναγα το χρόνο πίσω θα έκανα ακριβώς το ίδιο.''...