Εγώ τουλάχιστον τόσα χρόνια έτσι τον είχα στο μυαλό μου. Είναι περίεργο το τι αίσθηση σου αφήνει κανείς, ακόμα και πίσω από την αψεγάδιαστη μάσκα ενός ρόλου. Έτσι είχε αποτυπωθεί αυτός ο -κατά κύριο λόγο κωμικός ηθοποιός-, στο δικό μου το υποσυνείδητο. Με μια αθεράπευτη θλίψη στην όψη του, ακόμα και αν πρωταγωνιστούσε στην πιο ξεκαρδιστική κωμωδία. Μπορούσες να διακρίνεις ξεκάθαρα πίσω από τα ανοιχτόχρωμα ματάκια του πως τον κυριεύει κάτι πιο σκοτεινό, κάτι που δεν αφήνει το χαμόγελο ελεύθερο να σκάσει, κάτι που τον κρατούσε ίσως μακριά από την ευτυχία.
Ο Robin Williams ήταν αν μη τι άλλο σταμπαρισμένος ως ένας από τους σπουδαιότερους κωμικούς και κατείχε επάξια τον ρόλο αυτό. Και ως άριστος κωμικός είχε επίσης την μοναδική ικανότητα να σε κάνει να κλάψεις όταν υποδυόταν έναν πιο στενάχωρο χαρακτήρα... Μπορούσε να σε περάσει μέσα από τους ρόλους του, από τη μία πλευρά της όχθης, στην άλλη με τρομερή ευκολία. Δυστυχώς λίγες μέρες πριν, στις 11 Αυγούστου 2014 επέλεξε να περάσει ο ίδιος στην αντίπερα όχθη. Μόνος του. Χωρίς σημείωμα δακρύβρεχτο. Χωρίς προειδοποίηση. Χωρίς να παιδέψει τους γύρω του, θέλοντας όμως να παιδευτεί ο ίδιος καθώς φαίνεται εφόσον πήρε την απόφαση να βάλει τέλος στη ζωή του. Ειδικοί κάνουν λόγο για θάνατο από ασφυξία, καθώς τον βρήκαν με μια ζώνη γύρω απτο λαιμό. Ήταν γνωστό πως τόσα χρόνια πάλευε με τα πιο ύπουλα κακά του κόσμου, με το αλκοόλ και τα ναρκωτικά. Συνδιασμός που... σκοτώνει. Και πράγματι σκότωσε, σκότωσε όχι μια κ έξω, από overdose, αλλά αργά και βασανιστικά, καθώς του προκάλεσαν βαριάς μορφής κατάθλιψη. Αυτό σημαίνει πως νοιαζόταν, πιο πολύ απόσο θα έπρεπε μάλλον, πως ήταν ευαίσθητος, πως ήθελε κάτι να αλλάξει αλλά αυτό φαντάζει μάλλον ακατόρθωτο. Τώρα τουλάχιστον θα έχει ο Θεός καλή παρέα να γελάει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου