Fanatism drives you blind...

Άμα καταφέρεις και βρεις άκρη με φανατισμένους ανθρώπους σου αξίζουν μπόλικα συγχαρητήρια! Σ όποιον τομέα και να το επιδιώξεις όμως, μονάχα πάνω σε τοίχο θα πέσεις. Με φόρα κιόλας. Όχι τίποτα άλλο αλλά θα πονοκεφαλιάσεις και εσύ και άντε βρες άκρη. Είτε στην πολιτική, είτε στη θρησκεία είτε στις ομάδες. Είναι θλιβερό που δεν μεγαλώνουμε με κάποιες βασικές αρχές σε αυτή τη χώρα και αντί να ακούμε μόνο πόσο κακό κάνουν οι καταχρήσεις, τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια, κανείς δεν μας εξηγεί πόσο μεγάλο κακό δημιουργεί η έλλεψη σεβασμού της διαφορετικής άποψης.. Αυτό είναι πραγματική κατάντια. Βλέπω μέχρι και σήμερα, στην Ελλάδα που σιγά σιγά αποχαιρετάει το 2015 και οδεύει καλπάζοντας στο 2016, στην εποχή μιας καταρακωμένης Ελλάδας, που έχει χαθεί κάθε σεβασμός του κυβερνώντος προς τον πολίτη αλλά παραδόξως το αντίστροφο δεν φαίνεται να ισχύει. Βλέπω γύρω μου λοιπόν, μέχρι και στην κρίσιμη περίοδο οικομονικής εξαθλίωσης την οποία διανύουμε, ανθρώπους μικρούς και μεγάλους, να φανατίζονται ακόμη για τα πολιτικά δρώμενα της χώρας! Να τάσσονται με πυρ, μανία και πάθος υπέρ κομμάτων τα οποία μας οδήγησαν με χίλια στην καταστροφη, να υποστηρίζουν ένθερμα ιδέες και ανθρώπους οι οποίοι φρόντισαν να πεινάσουμε. Αντί να αγανακτίσουμε και να κοιτάξουμε για μια φορά το κοινό συμφέρον, το γενικό καλό, εμείς εκεί... Επιμένουμε να ανάβουμε τη φλόγα στο κερί, όσες φορές και αν σβήσει ακαριαία.. Ακόμα και μέσα στη βροχή εμείς κρατάμε αναπτήρα και προσπαθούμε να ανάψουμε το καταραμένο το κερί. Δυστυχώς δεν δείχνουμε παρόμοιο ζήλο προκειμένου να συμβάλλουμε στην δημιουργία ενός καλύτερου μέλλοντος. Ένα τρανταχτό παράδειγμα πως δεν είμαστε σε θέση να σεβαστούμε τη διαφορετική άποψη είναι το αμφιλεγόμενο θέμα της θρησκείας. Τον τελευταίο καιρό εμφανίζεται έντονα στο προσκήνιο το θέμα των θρησκευτικών στα σχολεία και εαν μια ενδεχόμενη απαλλαγή όσων θέλουν από το μάθημα, θα ήταν εφικτή ή όχι. Αφού καταστήσαμε δυνατόν πως είναι εφικτή τώρα ερχόμαστε να εξετάσουμε την ηθική πλευρά του πράγματος. Γιατί ένα σωρό αλλόθρησκοι ή και άθεοι να είναι υποχρεωμένοι να παρακολουθήσουν μια σειρά ανεπιβεβαίωτων ιστοριών για θεούς και δαίμονες που στο μόνο συμπέρασμα που προσπαθούν να καταλήξουν είναι πως ένας είναι ο σωστός θεός και μια η σωστή θρησκεία και όλα τα άλλα είναι μια ανήθικη πλάνη? Δεν είναι κάπως φασιστικό να αναγκάζεις έναν ανήλικο άνθρωπο να παρακολουθεί θεωρίες οι οποίες του διαμορφώνουν σόνι και ντε μια εικόνα για το είναι καλό και τι κακό δίχως την επιλογή να το ψάξει και λίγο μόνος του? Θα μπορούσε βέβαια το μάθημα να γίνεται εντελώς διαφορετικά και αντί να μας τονίζει πόσο μεγάλη αρετή είναι η χριστιανοσύνη και τι μέγιστο προτέρημα το να είσαι χριστιανός ορθόδοξος. Θα μπορούσαν τα θρησκευτικά να μας δίνουν μια πιο σφαιρική εικόνα για όλες τις θρησκείες μα και για το άκρως αντίθετο, το να είναι κάποιος άθεος ή και άθρησκος. Αφού όμως δεν θέλουν να το κάνουν αυτό και πρέπει να κλειστούν οι μαθητές στον μικρόκοσμο του χριστιανισμού, απορώ γιατί να μαθαίνουμε γεωγραφία. Γιατί μας διδάσκουν πως υπάρχουν και άλλες χώρες εκτός απτην δική μας, στις οποίες επικρατούν άλλα ήθη, έθιμα και διαφορετικές θρησκευτικές πεποιθήσεις..? Αν το καλοσκεφτεί κανείς κάτι μας έφερε σ αυτόν τον κόσμο και σίγουρα είναι κάτι πέραν της φαντασίας μας. Κάτι που ενδεχομένως δεν έχει αφήσει χειροπιαστές αποδείξεις. Κάτι που έγγυται στη σφαίρα του αγνώστου, όπως και κάθε τι που δεν έχουμε δει με τα ίδια μας τα μάτια. Είναι όμορφο να πιστεύουμε σε κάτι ανώτερο από μας, κάτι που μας δίνει δύναμη στις δύσκολες στιγμές αν μη τι άλλο. Ας αφήσουμε όμως τον καθένα ξεχωριστά να ορίσει τι σημαίνει γι'αυτόν.