Ο καλύτερος από μας έχει σκοτώσει τη μάνα του.

Αυτά ακριβώς ήταν τα λόγια του -συγχωρεμένου πλέον- δημοσιογράφου Νίκου Κακαουνάκη. Καλύτερα στην περίπτωση  των περισσότερων να προλάβαινε η μάνα τους να τα πνίξει πρώτη, αμέσως μετά τη γέννα κιόλας. Από αποβράσματα και κατακάθια της κοινωνίας χορτάσαμε. Δεν χρειαζόμαστε άλλα. Εφόσον λοιπόν ακούγονται πολλά περί μυστικών συνωμοσιών προκειμένου να μειωθεί ο παγκόσμιος πληθυσμός, ας σταματήσουν να ξεκάνουν τον απλό κοσμάκη μέρα με τη μέρα. Ας ξεπαστρέψουν κανέναν από εκείνους που αυτοαποκαλούνται δημοσιογράφοι, να χουν και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης πλούσιο φωτογραφικό υλικό. Να χουμε κάθε μέρα πρωτοσέλιδα, στην Espresso, στο Πρώτο Β(λ)ήμα, στο Star και σε άλλα πολλά μέσα ενημέρωσης, έναν νεκρό βρε αδερφέ! Μήπως και συμφιλιωθούμε επιτέλους και με την όλη ιδέα του θανάτου. Να μας έρχεται πιο ελαφρύ. Εξάλλου όταν σε μπουχτίζουν με κάτι στο τέλος το μάτι συνηθίζει και δεν σοκάρεται. Και κάπως έτσι και η συνείδηση χάνεται, η αξιοπρέπεια εξαφανίζεται και κάθε ίχνος ανθρωπιάς πετιέται στα σκουπίδια! Ανθρωπιά και κουραφέξαλα! Εγώ θέλω να μου στείλεις φωτογραφία σου από τον άλλο κόσμο. Να σε δω πως κατάντησες, να σε δω ξάπλα και να καμαρώνω επειδή εγώ στέκομαι ακόμα στα πόδια μου και μπορώ να ''ρουφάω'' την κοιλιά μου και να σου κρύβω τις ατέλειες μου. Εγώ είμαι ο μάγκας της υπόθεσης πάρτο χαμπάρι επιτέλους! Εγώ που μπορώ να κάνω 1000 λήψεις και μετά με την ησυχία μου να διαλέξω την καλύτερη μου πόζα να σου δείξω. Να δεις πόσο όμορφη είμαι. Να κοίτα. Παίζει ρόλο βέβαια και ο φωτογράφος, πρέπει να είναι φίλος, γιατί αλλιώς ποιος ξέρει τι μπορεί να δημοσιοποιήσει και να ρεζιλευτούμε? Λένε πως όλοι είμαστε ικανοί για όλα. Λένε πως δεν ξέρουμε τα όρια μας μέχρι να χρειαστεί να τα δοκιμάσουμε. Λένε πως κανείς δεν γεννιέται κακός, μα ταυτόχρονα όλοι έχουμε δύο πλευρές μέσα μας και επιλέγουμε ποιά θα δείχνουμε συχνότερα. Δεν ξέρω τι θα έκανε ο καθένας αν είχε μια κάμερα στα χέρια του εκείνη την ώρα. Ξέρω όμως τι θα ήθελε να του κάνουν αν βρισκόταν στην αντίπερα όχθη. Όχι στο ρόλο του κάμερα μαν, αλλά στο ρόλο του πτώματος. Σε πολλούς από σας θα άξιζε να μπείτε για τα καλά στο πετσί  του ρόλου την ίδια στιγμή που το δικό σας το (χοντρo)πετσί θα σαπίζει. Συγγνώμη δεν μπορώ να το πως πιο κόσμια. Σε ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιάς μας εσένα συν-άνθρωπε της δεκάρας που βρέθηκες μπροστά στο νεκρό σώμα του Μιχάλη Ασλάνη και αντί να γίνεις πιο άνθρωπος γίνεσαι τέρας. Συγχαρητήρια για την αποκλειστικότητα σου! Είχες κάτι που δεν είχε κανένας άλλος και αποφάσισες να μην είσαι χαραμοφάης και εγωιστής, αντιθέτως το μοιράστηκες μαζί μας. Θέλησες να μας μορφώσεις, να μας δώσεις μια πλήρη εικόνα, να μας προσφέρεις ντοκουμέντα έτσι ώστε να ξέρουμε τι μας γίνεται βρε αδερφέ! Εγώ σε καταλαβαίνω. Και να σου πω και κάτι άλλο? Έχεις και τη συνείδηση σου καθαρή εν τέλει. Τι δηλαδή εσύ μόνο είσαι το κάθαρμα στην υπόθεση? Σώπα ρε... Οι άλλοι δηλαδή που μόλις είδαν πως έκανες την αρχή, έλαβαν θέσεις τι είναι? Ανώτεροι σου? Και τι θα έκαναν εκείνοι στη θέση σου και σε σταυρώνουν τώρα? Το ίδιο δεν θα έκαναν? Θα άρπαζαν την ευκαιρία, θα εκμεταλλεύονταν τη στιγμή στην οποία εσύ είχες την ''τύχη'' να είσαι παρών. Βρέθηκες στο σωστό μέρος, την σωστή ώρα αδερφέ μου. Εντάξει βέβαια, παρότι ξέρεις πως δεν έκανες και κανένα έγκλημα και πως όλοι με τον ίδιο τρόπο θα δρούσαν εσύ βγήκες και ζήτησες συγγνώμη για την πράξη σου. Πόσο τίμιος ρε φίλε? Ειλικρινά συγκινήθηκα με αυτή σου την κίνηση. Εμείς οι άθλιοι οι οποίοι είδαμε καλά καλά τη φωτογραφία που εσύ τράβηξες, τι είμαστε? Συνένοχοι δεν είμαστε? Καθίκια δεν είμαστε? Το θέμα δεν είναι να καθυσηχάζεις τον εαυτό σου για τις μαλακίες που κάνεις γνωρίζοντας πως οι περισσότεροι θα ακολουθούσαν το παράδειγμα σου. Το θέμα είναι να γίνεις το μαύρο το πρόβατο. Εκείνος ο ένας και μοναδικός -ίσως- μαλάκας που δεν θα πουλούσε την ψυχή του στο διάολο και θα φύλαγε σαν κόρη οφθαλμού την ελάχιστη τσίπα που του έχει απομείνει. Νομίζεις πως ξεφτίλισες έναν νεκρό και μάλιστα εξαιρετικά αγαπητό άνθρωπο όσο βρισκόταν εν ζωή? Τον εαυτό σας ξεφτιλίσατε όσοι μοιράσατε την συγκεκριμένη φωτογραφία. Ήθελες να μας δείξεις την ''κατάντια'' του θανάτου? Εύχομαι όταν έρθει εκείνη η ώρα και για σένα να βρεθεί κάποιος ''φίλος'' εκεί κοντά και να φροντίσει να μην σε αδικεί η τελευταία σου πόζα καημένε δημοσιογραφίσκε...